گفتوگوي «ايران» با غلامرضا تاجگردون را ميخوانيد.
با توجه به اينكه مجلس نهم دو دولت احمدينژاد و روحاني را تجربه كرد، ارزيابي شما از تعامل مجلس با اين دو دولت چيست و چه تفاوتي در اين زمينه وجود داشت؟
زماني كه مجلس نهم روي كار آمد، دولت احمدينژاد بر سر كار بود و درست است كه مجلس اصولگرا بود اما عمدتاً نمايندگاني در مجلس بودند كه اكثريت با دولت رابطه مناسبي نداشتند و ما شاهد اتفاقاتي مثل استيضاحها، يكشنبه سياه و سؤال از رئيس جمهوري بوديم.
البته مردم نگاه مثبتي به مجلس نهم ندارند اما در دو سال اولي كه اين مجلس با دولت كار كرد، تنها كاري كه مجلس انجام ميداد، اين بود كه مراقب باشد وضعيت از آنچه كه هست، خرابتر نشود. بنابراين طرحها، لوايح، استيضاحها و سؤالها بيشتر در اين جهت بود. با اين شرايط خيلي نبايد انتظار داشت كه در اين دو سال اتفاق خاصي بيفتد.در دولت آقاي روحاني نيز شرايط به گونه ديگري بود، شايد تنها 10 يا 15 نماينده به آقاي روحاني رأي دادند اما يك حسن قضيه اين بود كه هر كدام از كانديداها طرفداراني را بين نمايندگان داشتند. اگرچه نهايتاً اين موضوع باعث شد كه ديوار يخي و ديوار سرد بين دولت و مجلس وجود داشته باشد اما كمكم به دليل فشارهاي اجتماعي، تعامل قدري بهتر شد.
متأسفانه دولت يازدهم در يكي دو بعد نتوانست رابطه خوبي با مجلس برقرار كند؛ مثلاً در حوزه سياسي يا بخش فرهنگي و آموزشي هيچ ارتباطي بين دولت و مجلس برقرار نشد، اما در بخش اقتصادي به نظر من دولت خيلي از مجلس آسيب نديد و مجلس مجوزها و مقررات مورد نياز را در اختيار دولت گذاشت. برجام هم حركت سنگيني بود كه به نفع دولت در مجلس اتفاق افتاد اما سرجمع صداي مجلس صداي همراهي با دولت نبود. اگرچه به نظر من در خيلي از قوانين و مقرراتي كه باعث ميشد دولت بتواند خوب كار كند، عملكرد مجلس عملكرد بدي نبود.
عملكرد كارشناسي مجلس نهم را چطور ارزيابي ميكنيد و فكر ميكنيد چقدر نگاه سياسي يا احياناً مسائل قومي و محلي در طرحها و لوايح دخيل بوده است؟
ما نگاه جناحي را در حوزه سياست خارجي و بحثهاي فرهنگي و آموزش عالي داشتيم. اما در ساير موارد بحثهاي جناحي خيلي مؤثر نبود مثلاً ما قانون تنظيم مقررات مالي دولت را تصويب كرديم يا در بودجههاي سالانه احكام دائمي برنامه و مواردي از اين دست اختيارات بالايي به دولت داديم. من در اين موارد تعارضي را بين دولت و مجلس نميبينم و فكر ميكنم كه مجلس در اين بخشها در جهت تضعيف دولت كار نكرد اما به هرحال در حوزه سياسي و سياست خارجي قدري تعارض بين دولت و مجلس وجود داشت.
ارزيابي شما از فعاليتهاي تشكيلاتي و فراكسيوني در مجلس نهم چيست و فكر ميكنيد چرا فراكسيونهاي سياسي مجلس نهم بويژه فراكسيون رهروان ولايت كه به نوعي اكثريت را در اختيار داشت، نتوانست تأثيرگذاري مشخصي در روند فعاليتهاي مجلس داشته باشد؟
فراكسيون رهروان ولايت در اواخر كار خيلي تضعيف شد و دليلش اعتماد بيش از حد آقاي لاريجاني به جريانات تند اصولگرايي بود كه دو سه بار هم تكرار شد. يكي از آنها موضوع برجام بود ما شاهد اين بوديم كه عضو اصلي فراكسيون خلاف نظر فراكسيون رأي داد و كم كم اثرات فراكسيون داشت كم ميشد. البته به نظرم تا آخر خوب دوام آورد اما روزهاي آخر تضعيف شد. ضمن اينكه وقتي مطالبات برخي نمايندگان در امور اجرايي جواب داده نميشود، عملاً آنها زده ميشوند و قدري به سمت جريان اصولگرا كشيده ميشوند. در برخي امور ديگر هم نمايندگان به سمت دولت توجه داشتند و اگر چيزي در فراكسيون تصميمگيري ميشد كه دولت مخالف آن بود، رأي فراكسيون غالب نميشد بنابراين فاكتورهاي متعددي موجب شد كه فراكسيون نتواند در برخي امور موفق باشد.
فكر ميكنيد رأي مردم در انتخابات مجلس دهم چقدر به عملكرد نمايندگان در مجلس نهم مرتبط بوده است؟
عملكرد مجلس نهم بخصوص در فضاي سياسي خيلي روي رأي مردم تأثير داشت. مردم در واقع نه بزرگي به عملكرد مجلس نهم در حوزه سياست خارجي و برجام گفتند كه اين يك نه جرياني بود. در انتخابات مجلس نهم هم خيلي از نمايندگان مجدداً انتخاب نشدند اما نمايندگان ادوار به مجلس نهم راه پيدا كردند. اما در اين دوره نمايندگان ادوار هم چندان توفيق نداشتند. پس اين هم يك نه به مجلس نهم بود و هم نه به يك جريان سياسي. قطعاً عملكرد مجلس نهم خيلي تأثير داشت و مردم در رأي دادن هماهنگ شدند؛ اين موضوع در تهران و كلانشهرها خودش را خيلي نشان داد و در شهرستانها هم بعضاً به چشم ميخورد.
فراكسيونهاي سياسي مجلس دهم چقدر ميتوانند در فضاي مجلس مؤثر باشند؟
فعلاً فراكسيونها خيلي از نظر تعداد به هم نزديك هستند و هيچ كس احساس قدرت مطلق ندارد. الان سه ماه از انتخابات گذشته و كسي نميتواند بگويد كه من اكثريت مطلق هستم. اما طبيعتاً آنها بايد قدرت لابيشان را براي برخي موضوعات افزايش دهند زيرا چهرههاي مستقل زيادي هستند كه ميتوانند در امر اداره مجلس تأثيرگذار باشند و هر فراكسيون بتواند به اينها نزديك شود بخصوص در اداره مجلس و نگهداشت فعاليتهاي مجلس موفقتر خواهد بود.
پيشبيني شما از رابطه دولت و مجلس در دوره دهم چيست و فكر ميكنيد با توجه به نزديكتر بودن رويكرد اين دوره از مجلس به دولت نحوه تعامل اين دو قوه به چه شكل خواهد بود؟
اتفاقاً برخلاف اينكه فكر ميكنند مجلس دهم خيلي با دولت هماهنگ خواهد شد، به نظر من مجلس نهم هماهنگتر بود بخصوص در بحثهاي اقتصادي. اينكه رويكرد نزديكتر است را زياد نميشود پيشبيني كرد زيرا مردم خيلي حزبي به نمايندگان نگاه نكردند بلكه به نمايندگان قبلي نه گفتند و شايد اختلافنظرها حتي بيشتر از قبل باشد.
چه خلأهايي در بعد نظارت و قانونگذاري در مجلس نهم وجود داشته و بر اين اساس، مهمترين اولويتهاي مجلس دهم را چه ميدانيد؟
ما نبايد خيلي سياسي به موضوعات نگاه كنيم، در تقابل با دولت نباشيم اما بدانيم دولت هم بايد امور اجرايي را انجام دهد. بايد تعارف را كنار بگذاريم و بدانيم نقد منصفانه به معني مخالفت با دولت نيست. دولت هم اين را متوجه باشد و بداند نقد كردن به معني مخالفت نخواهد بود. مردم هم متوجه اين هستند كه مجلس يك وظيفه ذاتي دارد و نبايد اين وظيفه را هيچگاه فراموش كند؛ چه اصولگرا باشد چه اصلاحطلب. بعضاً در مجلس نهم دو طرف اين موضوع را فراموش كردند در صورتي كه بايد مجلس دهم به اين موضوع خصوصاً در بعد نظارت توجه داشته باشد. ما بايد در بخش نظارت حب و بغض را كم كنيم. سؤالهاي بيخودي و استيضاحهاي بيخودي مطرح نكنيم تا سؤالها و استيضاحهاي خوب جواب بدهد.
من خودم سؤالات و تذكراتي داشتم اما اگر ميخواستم آنها را مطرح كنم، شايد صرفاً يك سؤال به سؤالات ديگر اضافه ميشد. متأسفانه اتفاقي كه افتاد، اين بود كه بسياري از سؤالهاي فني جا ماند و به جاي آن سؤالات شخصي و سياسي حاكم شد، ما بايد در مجلس دهم با استفاده از اين تجارب جلوي تكرار اين موضوع را بگيريم.
گفتگوی روزنامه ایران با غلامرضا تاجگردون با موضوع مجلس نهم
غلامرضا تاجگردون، نماینده مردم گچساران، در گفتوگویی عملکرد مجلس نهم را عامل تأثیرگذار در نتایج انتخابات مجلس دهم دانست و تأکید کرد که نگاه سیاسی و جناحی بر بحثهای کارشناسی سایه انداخته است.
ارسال نظر