مردم ایران در هفتم اسفندماه بار دیگر بینش و درک سیاسی بالای خود را به نمایش گذاشتند. این حضور گسترده در پای صندوق‌های رأی نشانگر حمایت قوی آنان از نظام جمهوری اسلامی ایران است. اما پیام مشارکت مردم فراتر از این موضوع بوده و وجوه مختلفی برای تحلیل آن وجود دارد.
رأی مردم تهران که همواره کانون رقابت‌های انتخاباتی بوده است، نشان‌دهنده یک پاسخ روشن به رفتار برخی جریانات سیاسی بود که علاوه بر فقدان برنامه مشخص، دچار بداخلاقی‌های انتخاباتی و سیاسی نیز شده بودند. در این میان، اتهام‌زنی به گروه‌هایی که مورد تأیید شورای نگهبان قرار گرفته بودند، از سوی برخی جریانات سیاسی، نادرست و غیرمنصفانه بود.
با این حال، مردم همچون گذشته با هوشیاری، شرایط و مواضع مختلف را بررسی کردند و در نهایت به فهرستی رأی دادند که مورد هجمه رقبا بود. این رویکرد انتخاباتی نه تنها برای رقبای اصلاح‌طلب سودی نداشت، بلکه نتیجه معکوس به همراه آورد.
بر این باورم که در این دوره، جبهه اعتدال شامل اصلاح‌طلبان و هواداران دولت، با وجود مشکلات فراوان و محدودیت‌های ناشی از رد صلاحیت‌ها، با متانت و نجابت در مقابل افکار عمومی ظاهر شدند و توانستند ارتباط مؤثری با مردم برقرار کنند و آنها را به مشارکت در انتخابات و حمایت از «فهرست امید» ترغیب نمایند.
شهروندان نیز با در نظر گرفتن عملکرد مجلس نهم و عدم همسویی برخی نمایندگان با منافع ملی، از رأی خود برای ایجاد تغییر در مجلس آینده بهره بردند. با توجه به نتایج اعلام‌شده، به نظر می‌رسد اصلاح‌طلبان و اعتدالی‌ها اکثریت مجلس را به دست خواهند گرفت.
بدون شک، اگر رقابت انتخاباتی زودتر آغاز می‌شد، این روند در سایر حوزه‌های انتخابیه نیز تکرار می‌شد.
ارسال نظر