تاجگردون در نامه‌ای به لاریجانی خواستار توقف تصویب برنامه ششم در مجلس نهم شد

متن نامه رئیس كمیسیون برنامه و بودجه و محاسبات مجلس خطاب به لاریجانی به این شرح است:

«برادر گرامی جناب دكتر لاریجانی؛ رییس محترم مجلس شورای اسلامی
با سلام و احترام
موضوع: برنامه ششم در این مجلس به تصویب نرسد.
اجازه می خواهم قبل از بیان موضوع اشاره نمایم این یادداشت سیاسی نبوده و صرفاّ بر اساس نظر كارشناسی و كسب تجربه از گذشته نه چندان دور نظام برنامه ریزی كشور ارائه می شود.
جناب دكتر لاریجانی متأسفانه به هر دلیلی نظام برنامه ریزی و بالاخص اجراء برنامه های توسعه بیش از آنچه كه تصور می كنیم دچار نگاه های خاص سیاسی شده و بدلیل عدم همزمانی تقویم سیاسی دولت ها و مجلس ها كشكمش بین دولت و مجلس موجب گردید، آنچه كه مثله شده و عقیم بماند اجراء برنامه ها باشد و بدتر از همه آنكه اگر دولتی یا مجلسی بخواهد ضعف اجرایی یا نظارتی خود را با ابزاری بپوشاند بهترین مستمسك برنامه است.
این روزها و در آخرین روزهای كاری مجلس جمعی از دوستان دلسوز مجلس با هر نوع نگاه خاص خود تلاش می‌كنند برنامه ششم را در مجلس نهم به تصویب برسانند. به دلایل زیركه برگرفته از برخی از واقعیت های موجود و تجربه گذشته می باشد درخواست دارم به هر روشی كه صلاح می دانید مانع از اجرایی شدن فرایند تصویب برنامه در این دوره از مجلس شوید.
*ابتدا یك تجربه تلخ :
مجلس ششم در چنین شرایطی مشابه فضای كنونی مجلس نهم و دهم قرار گرفته بود ( البته با شرایط سیاسی خاص خود ). اكثریت قاطع نمایندگان تغییر كرده بودند، برنامه چهارم روی میز مجلس بود و كشور هم بدون برنامه. مجلس فوق از تجربه خود استفاده كرده و همچون دوستان امروز ما اینگونه برداشت می كردند كه بهتر است از تجربه مفید مجلس استفاده شده و با قید فوریت برنامه را به تصویب برسانیم و آنچنان كردند كه شما بهتر از من میدانید و برنامه در محلس ششم به تصویب رسید.
مجلس هفتم آمد و با نگاهی دیگر، ایرادات شورای نگهبان، رفت و برگشت در مجمع و حرف و حدیث های متعدد موجب شد در آغازین روزهای كاری خود، برنامه را به شكل دیگر اصلاح و به تصویب رسانند. برنامه ای كه پایه اش چیز دیگری بود و رویش نمای دیگر. نتیجه آن شد كه دولتی آمد و ضعف خود و یا به عبارتی نیت خود مبنی بر بی توجهی به ساختار نظارتی و برنامه ای را در پشت این دوگانگی پایه و رو پنهان كرد و آنچه كرد كه همگان می‌دانند و قصد بر واكاوی آن ندارم.
برنامه مثله شد و انحراف جدی در فرایند توسعه و هدایت صحیح منابع صورت گرفت كه این موضوع را تقریباّ بالاتفاق تأیید می كنند.
برنامه ششم نه با آن تندی بلكه نمایشی از آن حالت است و یقین دارم اتفاق مشابه صورت خواهد گرفت.
دوم: اختلاف نظر جدی مبنی بر نوع نگاه به برنامه بین دولت و برخی از دوستان و صاحب نظران در خصوص شكل و ماهیت برنامه:
با تقدیم برنامه از سوی دولت به مجلس و از شكل ظاهری برنامه اینگونه استنباط می شود كه دولت فعلی حرف نگفته و پنهان در وجود دولت های گذشته را نهان كرد. حرفی كه میگوید برنامه به حكم قانون اساسی متعلق به دولت است و دولت صرفاّ احكامی كه نیازمند اجراء برنامه می باشد از مجلس مطالبه می كند و بدین منظور عنوان برنامه ششم تقدیمی به مجلس شد ' احكام مورد نیاز اجرای برنامه'.
این جمله پنج كلمه ای دنیایی از نگاه های حقوقی متفاوت می باشد. نباید ساده از آن گذشت و بی تدبر و بدون دستیابی به باور یكسان بین مجلس و دولت و كارشناسان كشور عجولانه تصمیمی گرفت و كار اجراء برنامه را به چالش بكشیم. برنامه ای كه انبوهی از سیاست های كلی بالا دست آن است و ابزارهای نظارتی آن مفقود و نظم قانون اساسی ما انحصاراّ قانونگذاری و نظارت را بر عهده مجلس گذاشته است.
برخی از دوستان اصرار بر ارائه برنامه توسط دولت و تصویب آن توسط مجلس دارند و برخی غیر از این تصور دارند و دولت هم نظر دیگر. آنچه كه مشهود است دولت همچنان اصرار بر نظر خود دارد. این موضوع هم بدون بحث استدلالی و برداشت یكسان حقوقی و در یك فضای سالم كارشناسی و غیر سیاسی قابل حل نیست.
شاید یكی از دلایلی كه قاطبه نمایندگان محترم مجلس رأی بر تمدید برنامه پنجم دادند همین بود و بس.
تمدید برنامه پنجم این فرصت را برای مجلس خلق كرد كه بدون تعجیل در تصویب، خرد بیشتر صاحب نظران را بكار گرفت تا برنامه دچار انحراف نشود. نه افراط مسلط شود و نه تفریط ما را به انحراف كشاند.
جناب دكتر لاریجانی، تصویب این برنامه یا تصویب تعدادی حكم توسط این مجلس كار سخت و پیچیده ای نیست و شاید بتوان در واپسین روزهای مجلس در یكی دو سه شیفت اضافه و بدون تعصب و انگیزه بالا كار را به سرانجام رساند.
*نتیجه چه می شود و بعد چه اتفاقی میافتد:
مجلسی خواهد آمد كه قطعاّ نگاهش با این مجلس متفاوت است و یقیناّ انسان هایی باتجربه متفاوت هستند كه دارای نگاه متفاوت به فرآیند توسعه و واقعیات امروز جامعه هستند. دولتی حاكم است كه شاید این رویه را قبول نداشته باشد و نتیجه آن خواهد شد كه دولت برنامه را اجراء نكند و مجلسی كه اصل برنامه را قبول ندارد تعصبی بر نظارت نداشته و كشور بدون برنامه جلو خواهد رفت و تمامی ضعف های دولت و مجلس در پشت این فضای غبار آلود گم می شود. دولت و مجلس دست بكار خواهند شد و هر روز می بایستی شاهد اصلاحی در برنامه بوده و در نتیجه بودجه-های مصوب كشور انحراف جدی از برنامه خواهند داشت.
مختصر ادله ای ضرورت دیدم به استحضار برسانم. اینكه دوستان با تجربه و عزیزمان در این مجلس بتوانند تجربه خود را به مجلس جدید منتقل كنند حرف شایسته ایست و باید بدنبال تعیین مكانیسمی برای پیدا كردن راه مناسب برای حل آن باشیم ولی یقین بدانیم راه انتقال این تجربه تصویب برنامه نیست.
امیدوارم این چند سطر مورد توجه جنابعالی، هیأت رئیسه محترم مجلس، رییس و اعضاء محترم كمیسیون تلفیق برنامه ششم مجلس و نمایندگان محترم قرار گیرد و حال كه اسناد بالادستی متقن تر تنظیم شده و فرصت كامل برای دولت و مجلس بواسطه تمدید برنامه وجود دارد برنامه در این مجلس به تصویب نرسد.
با احترام غلامرضا تاج گردون