مردی که در آستانه شصت سالگی، با دلی شیرین از آینده‌ای که «شاید زیباترین روزهایش در راه باشند» سخن می‌گوید، حتی اگر هنوز قهوه‌اش را تلخ بنوشد. این دل‌نوشته کوتاه که توسط وی در روز تولدش منتشر شد، پژواکی از کارنامه پرفراز و نشیب اوست؛ روایتی از سیاستمداری که هم در مجلس برای سرنوشت ارز یارانه‌ای و همسان‌سازی حقوق بازنشستگان چانه‌زنی می‌کند و هم در غبار جاده‌های خاکی گچساران و باشت، پای درد دل کشاورزان و روستاییان می‌نشیند و برای احیای یک ایستگاه پمپاژ آب، بی‌پروا به مدیران تذکر می‌دهد. تولد ۵۹ سالگی او، بهانه‌ای است برای ورق زدن کتاب زندگی مردی که سیاست را از دل توسعه و عمران می‌فهمد.
غلامرضا تاجگردون، نماینده مردم شریف شهرستان‌های گچساران و باشت و رئیس کمیسیون برنامه، بودجه و محاسبات مجلس شورای اسلامی، وارد پنجاه و نهمین سال زندگی خود شد. همزمان با این روز، فضای مجازی شاهد موج گسترده‌ای از پیام‌های تبریک از سوی شهروندان، فعالان سیاسی، هنرمندان و اقشار مختلف مردم از شهرستان، استان و سراسر کشور بود که با انتشار پست‌ها و استوری‌های متعدد، این روز را به او تبریک گفتند؛ محبتی که نشان از پیوند عمیق او با لایه‌های مختلف جامعه، فراتر از حوزه انتخابیه خود دارد.
کار سخت است و راه ناهموار...
تاجگردون خود نیز در یادداشتی کوتاه و قابل تأمل، مسیری را که پیموده، اینگونه توصیف کرد: «كار سخت است و راه ناهموار. امروز ٥٩ سال است كه از خدا عمر گرفته‌ام. نميدانم اطرافيانم از من راضي هستند يا نه، فقط ميدانم هنوز قهوه ام را تلخ ميخورم و دلم شيرين است و باور دارم شايد زيباترين روزها در راه باشند.» این جملات، عصاره شخصیتی است که در کوران حوادث سیاسی و چالش‌های اقتصادی، از رد اعتبارنامه تا ریاست مجدد بر کمیسیون تلفیق بودجه، همواره استوار مانده و امید به آینده را سرلوحه کار خود قرار داده است.
دو وجه یک کارنامه: از کلان‌نگری ملی تا توسعه منطقه‌ای
سیاستمداری تأثیرگذار در سطح ملی: در جایگاه ریاست کمیسیون برنامه و بودجه، نام تاجگردون با کلیدی‌ترین مسائل اقتصادی کشور گره خورده است. از بررسی لوایح بودجه سالانه و برنامه هفتم توسعه گرفته تا موضع‌گیری‌های صریح درباره تخصیص ارز، ناترازی انرژی، همسان‌سازی حقوق بازنشستگان و اصلاح ساختار مالیاتی، او همواره یک پای ثابت تصمیم‌گیری‌های کلان اقتصادی بوده است. حضور او در جلسات سران قوا، کمیسیون ویژه برجام، هیئت‌های پارلمانی بین‌المللی در اروپا و آمریکای لاتین و اظهارنظرهای کارشناسانه‌اش درباره سیاست‌های دولت‌ها، او را به یکی از چهره‌های شاخص و مرجع در اقتصاد سیاسی ایران تبدیل کرده است.نماینده‌ای عمل‌گرا و پیگیر در حوزه انتخابیه: وجه دوم شخصیت او که شاید برای مردم گچساران و باشت ملموس‌تر باشد، نقش او به عنوان یک موتور محرک توسعه است. عناوین خبری مملو از کلنگ‌زنی‌ها، افتتاحات و بازدیدهای سرزده او از پروژه‌های عمرانی است. از آغاز عملیات اجرایی پتروشیمی ستاره گچساران و خط انتقال آب از سد کوثر گرفته تا احیای طرح‌های متوقف‌شده‌ای مانند استخر بانوان گچساران، ایستگاه پمپاژ لیشتر و پیگیری مستمر پروژه‌های راه‌سازی، بهداشت و درمان و مجموعه‌های ورزشی. تاجگردون نشان داده که برای او، نمایندگی تنها به نطق در مجلس خلاصه نمی‌شود؛ او یک مدیر میدانی است که برای گرفتن حق آلایندگی یا حل بحران آب آشامیدنی یک روستا، بی‌وقفه تلاش می‌کند و از تذکر جدی به مدیران استانی و کشوری ابایی ندارد.
فراتر از سیاست؛ پیوندی با فرهنگ و مردم
در کنار فعالیت‌های فشرده سیاسی و عمرانی، تاجگردون همواره پیوندی عمیق با حوزه فرهنگ، هنر و ورزش داشته است. از حمایت برای ساخت "پردیس هنری گچساران" به عنوان دین خود به هنرمندان تا حضور در آیین نکوداشت مقام معلم و تجلیل از نام‌آوران هنرهای نمایشی، نشان‌دهنده نگاه همه‌جانبه او به توسعه است. انتشار کتاب زندگی‌نامه "من را ورق بزنید" و پادکست‌های روایت زندگی‌اش نیز، گامی برای ارتباطی بی‌واسطه‌تر با نسل جوان بوده است.اکنون در آستانه ۶۰ سالگی، مردی که روزگاری در جبهه‌های جنگ برای دفاع از میهن جنگید و امروز در سنگر اقتصاد برای معیشت مردم مبارزه می‌کند، با کوله‌باری از تجربیات تلخ و شیرین، همچنان با دلی امیدوار به آینده می‌نگرد و باور دارد که «زیباترین روزها» در راهند؛ باوری که می‌تواند چراغ راه ادامه این مسیر ناهموار باشد.
ارسال نظر