غلامرضا تاجگردون، نماینده مردم شریف گچساران و باشت در مجلس شورای اسلامی، با انتشار ویدیویی دلنشین از پیشرفت‌های چشمگیر در گلزار شهدای گچساران، خاطره‌ای تأثیرگذار و پر از جزئیات را از مسیری طولانی روایت کرد که برای بهسازی این مکان مقدس طی شده است. این روایت نه یک گزارش عملکرد، بلکه داستانی از یک تعهد شخصی است که ریشه در یک رؤیا و مسئولیتی معنوی دارد.
آغازی از یک رویای شبانه
داستان از سال‌ها پیش، زمانی که تاجگردون هنوز نماینده مجلس نبود، آغاز می‌شود. او در یادداشت خود می‌گوید:
شبی برادرم شهید احمدرضا به خوابم آمد و گفت که مزار شهدای گچساران محصور نیست و شب‌ها حیوانات غیر اهلی میان روی مزارها... خلاصه اینکه ناراحت بود و البته از قول بقیه شهدا بهم گفت.
این خواب، هرچند تاجگردون در آن زمان مسئولیت اجرایی مستقیمی نداشت، او را به تکاپو واداشت. او با آقای دهقان، رئیس وقت بنیاد شهید در دولت اصلاحات، تماس گرفت و ماجرا را تعریف کرد. اگرچه انتظار زیادی نداشت، اما همین تماس به انجام کارهایی اولیه منجر شد.
از گلایه یک مادر تا خنکای گلزار
با انتخاب شدن به عنوان نماینده مردم، پروژه ساماندهی گلزار شهدا در اولویت قرار گرفت. فاز اول، یعنی محصور کردن فضا، انجام شد و در فصل بهار به بهره‌برداری رسید. اما یک اتفاق، مسیر پروژه را تغییر داد. تاجگردون تعریف می‌کند:
یک صبح جمعه‌ای سری زدم به مادر شهیدی... مادر محجوب و محترمی بهم گفت دیروز نتونستم سر قبر فرزندم بشینم، هوا خیلی گرم بود و چون محصور کردید باد هم نمی‌یومد.
این جمله ساده اما تأثیرگذار، یک اقدام فوری را رقم زد. تاجگردون می‌نویسد:
«از خانه که اومدم بیرون، هماهنگ کردم با دوستی ١٢-١٣ تا کولر بزرگ از بندر بخریم... و از اداره برق هم خواهش کردم تا سه‌شنبه برق سه فاز گلزار را درست کنه که پنج‌شنبه اونجا خنک باشه.»
او تا پایان کار در گچساران ماند و پنج‌شنبه‌ای که رسید، فضای گلزار شهدا خنک و مطبوع بود.
توقف چندساله و کولرهایی که "گم و گور" شدند
فاز دوم پروژه که شامل راه‌اندازی مرکز فرهنگی و فرش کردن کل مجموعه بود، آغاز شد. فرش‌ها خریداری شدند اما پروژه با مشکلاتی مواجه و متوقف شد. تلخ‌تر آنکه به گفته تاجگردون، «٢-٣ تا از کولرها هم توسط شهرداری محترم وقت گم و گور شد» و پیگیری‌های رسانه‌ای و حتی تلاش‌های چهره‌های محلی نیز برای بازگرداندن آن‌ها بی‌نتیجه ماند.
همتی دوباره برای به سرانجام رساندن یک امانت
پس از یک دوره توقف، طی یکی دو سال اخیر، با هم‌افزایی و بسیج نهادهای مختلف از جمله شرکت نفت، فرمانداری، بنیاد شهید، اداره برق و تخصیص اعتبار به شهرداری، کار دوباره با جدیت از سر گرفته شد. تصاویر منتشر شده نشان می‌دهد که این تلاش‌ها به ثمر نشسته و پروژه در آستانه تکمیل نهایی است.
تاجگردون در پایان با تأکید بر جایگاه والای شهدا می‌نویسد: «شهدا متعلق به همه است. متعلق به همه نسل‌هاست. متعلق به آینده هستند و ما باید وظیفه‌مان را انجام دهیم.»
ارسال نظر